Παλλαϊκό Μέτωπο Αντίστασης …

Μας πάνε δεμένους  χειροπόδαρα στον Καιάδα.

Ελέγχουν την πληροφόρηση, υποτάσσονται πλήρως στα εγχώρια λαμόγια και τους ξένους τοκογλύφους μας.

Ισοπεδώνουν ότι είχε απομείνει από το λεγόμενο Κοινωνικό Κράτος (τώρα βέβαια το αποδέχονται ότι υπήρχε αλλά αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο ...), κουρελιάζουν το Σύνταγμα και κάθε αξία.

Διαμορφώνουν κλίμα φοβίας, αμάθειας,  σύγχισης και συνθήκες εργασιακής και ασφαλιστικής γαλέρας,  διαμορφώνοντας ελεύθερο πεδίο στην καταλήστευση μας.

Τρομοκρατούν και κατασυκοφαντούν, τον αγώνα και τους αγωνιζόμενους εναντίον του ολέθρου, στρέφουν τον αδελφό εναντίον του αδελφού του, σε κοινωνικό εμφύλιο.

Χρησιμοποιούν βολικούς "αριστερούς", προσκυνημένους συστημικούς και εξαγνισμένους νεοφιλελευθεριστές, στην υποδούλωση μας.

"Ζωγραφίζουν" μια Ελλάδα όπου, ξεπουλιέται ο πλούτος της, χαρίζονται οι πολίτες της, υποδουλώνονται τα νιάτα της.

Σε διατεταγμένη υπηρεσία, οι υπηρέτες των πατρώνων της βίαιης αναδιανομής του πλούτου και των δικαιωμάτων μας, δείχνουν τα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς μιας χώρας που πνέει τα λοίσθια και παραδίδεται επί πίνακι.

Η απάντηση είναι μία: Παλλαϊκό Μέτωπο Αντίστασης, με όραμα, ενότητα, αλληλεγγύη, για το (ξανα)χτίσιμο μιας Ελλάδας λεύτερης, δημοκρατικής, για τους πολίτες της και όχι τους αποικιοκράτες και τα ανδρείκελα τους.    

Λύκος στα πρόβατα …

Βοσκός, κάποτε, απηυδισμένος γιατί εκείνος έτρεχε στις βουνοπλαγιές με τα «ζωντανά» του και άλλοι συγχωριανοί του έπαιζαν πρέφα και «δηλωτή» στο καφενείο του χωριού, βάλθηκε να τους τρελάνει …

Κάθε τρεις και λίγο, έβγαινε στην κορφή και βροντοφώναζε: «Χωριανοί, χωριανοί, λύκος στα πρόβατα …».

Ήθελαν δεν ήθελαν οι συγχωριανοί του, παρατούσαν την πρέφα, τα τσίπουρα και τα κρασιά τους και βουρ ανηφόριζαν να σώσουν το κοπάδι …

Τζίφος όμως. Λύκος εδώ, λύκος εκεί, πουθενά λύκος…

Είδαν και απόειδαν οι άνθρωποι και το πήραν απόφαση: Ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, δεν ξανασηκώνονται από την καρέκλα του καφενείου …

Αλλά, ο βοσκός το χαβά του. Πουρνό πουρνό, ανέβηκε στη μεγάλη την πέτρα και φώναξε: «Λύκοι στα πρόβατα χωριανοί, βοηθείστε με …»

Αμ πως. Κανείς δεν σηκώθηκε από τη θέση του, κανείς δεν ανηφόρισε την πλαγιά.

Το κοπάδι του βοσκού έγινε φύλλο και φτερό, στη στιγμή, από αγέλη λύκων ...

Η λαϊκή παροιμία, το χωρατό αν θέλετε, εύκολα αντικατοπτρίζεται στη σημερινή μας πραγματικότητα.

Εκείνη που, κάθε τρεις και λίγο «πτωχεύει» την Ελλάδα, εξαντλεί τα αποθεματικά της και δεν «υπάρχουν λεφτά να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις» …

Επειδή, όσοι τα μηχανεύονται όλα αυτά και τα σερβίρουν στον κόσμο, κινδυνεύουν να μείνουν μόνοι με τους «λύκους», καλό είναι να μη θεωρούν την κοινωνία που βασανίζεται, κοπάδι τους …

 

Λεύτερος ...

Λεύτερος είναι αυτός που κάνει αυτό που λέει η περδικούλα του.
Λεύτερος είναι αυτός που δεν σκύβει το κεφάλι όταν, ανεπαρκείς - τουλάχιστον - ηγεσίες, τον αφήνουν καταμεσίς του δρόμου.
Λεύτερος είναι αυτός που βιώνει με αξιοπρέπεια τον προσωπικό του αγώνα.
Λεύτερος είναι αυτός που αναφέρεται μονάχα στον εαυτό του και τη συνείδηση του.
Αυτή η Λευτεριά, δεν φυλακίζεται, δεν τεμαχίζεται, δεν μπαίνει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Μα, επιβεβαιώνεται καθημερινά, στη ζωή και τις δράσεις της, στη συμπεριφορά και τον Αγώνα μας!