Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Το Όχι που δεν είπαμε ...


Στο πρόσταγμα της μητέρας - πατρίδας, χιλιάδες ελληνόπουλα πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους στα βουνά της Ηπείρου, όταν απειλήθηκε η ακεραιότητα της Ελλάδας από τους Μελανοχίτωνες φασίστες του Μουσολίνι.
Λίγους μήνες αργότερα το ίδιο έγινε και με τις ορδές των Ναζί στα βόρεια σύνορα μας, πριν επέλθει η Κατοχή.
Η Εθνική μας Αντίσταση (1941-44), όπως και η αντίστοιχη των Σέρβων, θύμιζαν στον επίσης δοκιμαζόμενο κόσμο της κατεχόμενης Ευρώπης, ότι υπάρχει ελπίδα.
Ο Εμφύλιος που... ακολούθησε δημιούργησε τις δύο Ελλάδες. Εκείνη των "νικητών", όπου οι δοσίλογοι και οι ταγματασφαλίτες βρήκαν εύφορη γη για δράση και κοινωνική καταξίωση κι αυτή των "ηττημένων" αγωνιστών που διώχθηκε το φρόνημα και οι ιδέες τους. Μαζί και εκείνων των φιλελεύθερων πολιτών που αποκλήθηκαν "συνοδοιπόροι" τους. Η Ελλάδα των κοινωνικών φρονημάτων ...
Η Μεταπολίτευση του 1974 και πολύ περισσότερο και ουσιαστικότερα η Αλλαγή του 1981, έδωσε το δικαίωμα στην άλλη Ελλάδα να ανασάνει και να νιώσει ότι έχει κι αυτή δικαιώματα στη ζωή ...
Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση το 2008, έφερε και στη χώρα μας, από τους αδύναμους άλλωστε κρίκους του καπιταλιστικού συστήματος, στο όνομα των Μνημονίων, την ισοπέδωση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την φτωχοποίηση ολοένα και περισσότερων πολιτών, αύξησε δραματικά την κοινωνία των μη εχόντων.
Όχι, δεν είχαμε την αντίσταση που έπρεπε, ως παρακαταθήκη αν θέλετε στην Αντίσταση των πατεράδων και παππούδων μας στους Ναζί και τους Μελανοχίτωνες. Τότε ήταν αυτοί με τη στρατιωτική τους μπότα, σήμερα οι "αγορές" και οι πολιτικοί εκφραστές τους ...
ΥΓ: Μαζί με τους πανηγυρισμούς μας για το "Όχι" του '40, μη ξεχάσουμε να το γλεντήσουμε και με τα αποτελέσματα των ... Stress Tests των Τραπεζιτών μας που κοκορεύονται για την "επιτυχία" τους με τα λεφτά που φορτώθηκαν στις πλάτες μας και στις γενιές που ακολουθούν ...