Η Αλεξάνδρα Ασημάκη, ανακηρύχτηκε από την Παγκόσμια Ομοσπονδία, μετά από ψηφοφορία 202 εθνικών ομοσπονδιών - μελών της, κορυφαία αθλήτρια στο πόλο γυναικών για το 2011.
Προφανώς φαντάζεστε τι θα γινόταν, σ' αυτή τη χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, με τα Αθλητικά ΜΜΕ, αν - λέμε αν - το άθλημα ήταν αυτό που "22 τρελοί κλοτσούν ένα πετσί", καθώς έλεγε και ο παππούς μου...
Πριν ... στραβομουτσουνιάσετε, να σας πω ότι καλώς θα γινόταν.
Όμως, όταν στο βωμό της δουλειάς του ποδαριού, της αμάθειας που προκαλεί και ανασφάλεια και της γενικότερης πολιτικής που έχει διαμορφώσει μια δημοσιογραφία κομένη και ραμμένη στα μέτρα του συστήματος, ο "άλλος αθλητισμός" που είναι και ο πραγματικός αθλητισμός, συνθλίβεται και χρησιμοποιείται ως Μουσειακό είδος για έκθεση, όταν οι περιστάσεις το καλούν ...
Δεν θα μπορούσε ασφαλώς να είχαμε διαφορετική αξίωση, από μια δημοσιογραφία που δομήθηκε πάνω σε μια στρεβλή προσέγγιση, περί του τι "θέλει ο αναγνώστης".
Η κοινή γνώμη όμως, διαμορφώνει άποψη, με βάση αυτά που του σερβίρουν τα ΜΜΕ. Χρειάζεται να έχει το μεράκι ο ίδιος ο φίλαθλος, να ψάξει και να ψαχτεί, για να αποκτήσει ενημέρωση γι αυτά που πραγματικά τον ενδιαφέρουν. Να κάνει δηλαδή, την δουλειά που τα ΜΜΕ έπρεπε να κάνουν για εκείνον...
Η κοινή γνώμη, στη Γαλλία για παράδειγμα, μπορεί να έχει στο πιάτο της, τον ομώνυμο και ξακουστό ποδηλατικό γύρο, μέσα από τα πρωτοσέλιδα της "Εκίπ".
Στη Σερβία, μπορεί να έχει τις πλούσιες αναφορές της, εκτός από το μπάσκετ και για το πόλο, που ακολουθεί κατά πόδας σε δημοφιλία.
Στην Ουγγαρία, δεν μπορεί να διαννοηθεί ΜΜΕ της χώρας της, που δεν θα ασχολείται σοβαρά με το εθνικό της σπορ, το πόλο.
Στην Ιταλία, έχει την δυνατότητα να έχει πλούσια και σφαιρική ενημέρωση για μια σειρά από σπορ, σε έναν αθλητικό Τύπο που σέβεται και αναδεικνύει τον αθλητισμό.
Στις ΗΠΑ και την Αυστραλία τέλος, γνωρίζει ότι τα αθλητικά ΜΜΕ των χωρών τους, έχουν στραμμένα την προσοχή τους με σοβαρότητα και πληρότητα, στην κολύμβηση για παράδειγμα, η οποία και είναι ψηλά στην ατζέντα τους.
Κατά καιρούς, επιχειρήθηκε και στην Ελλάδα, ένα διαφορετικό μοντέλο προσέγγισης των αθλητικών μας πραγμάτων. Κύρια με το Sportime, τα Σπορ είχαν το δικό τους ξεχωριστό μερίδιο, που φιλοξενήθηκαν ουκ ολίγες φορές πρωτοσέλιδα, με εκτενείς αναφορές και αφιερώματα, καταρρίπτοντας και τον μύθο με τα νούμερα κυκλοφορίας.
Η σημερινή ολοένα και αυξανόμενη απαξία του Αθλητισμού στη χώρα μας, έχει να κάνει και με τον τρόπο που τα ΜΜΕ τον αντιμετώπισαν όλα αυτά τα χρόνια, εξαιρουμένης της περιόδου των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Τα αθλητικά Media στην Ελλάδα σήμερα, μπορεί να αναδεικνύουν με την πολιτική τους τον οπαδισμό και να "τρέφονται" από αυτόν, μπορεί να προβάλουν το έλασσον εις βάρος του μείζονος, μπορεί να συνδιαμορφώνουν μια κουλτούρα περιορισμένης ορατότητας περί των αθλητικών πραγμάτων, μα είναι σίγουρο πως με την κοντόθωρη αυτή πολιτική τους, οδηγούνται τα ίδια στην απαξίωση και τον μαρασμό.
Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΑΣΗΜΑΚΗ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2011 ΠΟΛΙΣΤΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου